Test edukacyjnego chodzika - pchacza firmy chicco

Chodzik - pchacz wspomagający naukę chodzenia

Dla jednych niepotrzebny wydatek, dla innych fanaberia dla mnie jedna z tych rzeczy, które wiedziałam, że moje dziecko będzie miało. Wielką niewiadomą było czy chodzik - pchacz przypadnie małemu do gustu i będzie chciał z niego korzystać, niestety nie spróbujesz nie będziesz wiedział. 

Pierwsze, co zrobiłam to podpytałam moją siostrę czy ma jeszcze chodzik po swoich dzieciach, ale okazało się, że nie. Zapamiętała jednak moje pytanie i jak za czarodziejską różdżką w naszym domu pojawił się nówka nieśmigany pchacz firmy chicco. Przez kilka miesięcy stał nieużywany, aż pewnego pochmurnego dnia Franciszek wykazał pierwsze oznaki zainteresowania nową zabawką. Na początku korzystał z jej wszystkich funkcji oprócz pchania. Do pchania pasowały mu lepiej stoliki made by Ikea. 

Pierwsze, co zwróciło uwagę małego to wystające z jeździka grzechotki. Jedna z nich wydaje pojedyńczy dzwięk, druga po potrąceniu wygrywa melodyjkę, a ponieważ mały uwielbia zabawki dźwiękowe grzechotki również przypadły mu do gustu. Po grzechotkach przyszedł czas na sortery. Zaczął od piłeczek. Nie jest to bynajmniej dziwne, bowiem wrzucaniu piłeczek w górny otwór towarzyszy melodyjka. Wiadomo muzyka ponad wszystko. Jak już rozpracował wszystkie funkcje chodzika oprócz możliwości przemieszczania się przy jego pomocy, zauważył, że na górze jest taki dziwny uchwyt, przy którego pomocy może podciągnąć się z klęczek do stania. I tak to się zaczęło. 

Początkowo wydawało się, że pchacz nie spełni pokładanych w nim nadziei. Ślizgał się na panelach i trzeba było uważać żeby mały czegoś sobie nie zrobił.  Okazało się, że to nie pchacz był beeeeeee tylko umiejętności Franka były za małe. W miarę postępów w chodzeniu przestało mieć znaczenie, po jakiej powierzchni się porusza. Ostatecznie chodzik stał się najlepszym kolegą Franka, a my zyskaliśmy, jaką taką wolność. Nowo zdobyta samodzielność zachęcała go do spacerów przed domem, wręcz się ich domagał. Sąsiedzi widząc, jak śmiga z chodzikiem po podwórku kupili identyczny dla ich synka. Niestety w ich przypadku się nie sprawdził. Mam na ten temat swoją teorię. Franek przed chodzikiem do przemieszczania się wykorzystywał stoliki Ikea, krzesła, niektóre zabawki, pchacz był tylko kolejnym elementem, etapem. Miał też dużo miejsca, żeby ćwiczyć chodzenie. Z tego, co widziałam u sąsiadów ich syn nie miał jak rozwinąć skrzydeł. Ponadto to jest chyba też kwestia momentu zakupu chodzika. U nas był już ładnych parę miesięcy, zanim zaczął służyć swoim właściwym celom. A może to po prostu kwestia osobnicza i Puciunek był wcześniej gotowy?

W każdym bądź razie nam chodzik - pchacz bardzo się przysłużył. Jeszcze teraz Franio lubi go sobie popchać po ogrodzie. Przypomina mu chyba kosiarkę? Z czystym sumieniem mogę polecić chodzik - pchacz, sugeruję jednak, aby jego zakup nastąpił, kiedy dziecko zaczyna siedzieć. Dziecko, w takim przypadku będzie miało czas, aby się  z nim zaznajomić.