Już myślałam, że jestem stracona dla świata, że nic albo prawie nic nie jest mnie w stanie zaciekawić, wzruszyć czy zmusić do działania. Szukałam inspiracji, natchnienia, czegokolwiek w czytanych książkach. I nic. Aż trafiłam na książkę Paula Coelho Zahir. To dzięki Coelho dowiedziałam się, że gdzieś na pograniczu Europy i Azji leży kraj o nazwie Kazachstan, w którym przez nieodpowiedzialną politykę władz byłego Związku Radzieckiego straszy jezioro widmo, gdzie tyka ekologiczna bomba zegarowa i gdzie step rozciąga się aż po horyzont. Odkryłam, że znalazłam miejsce, które chciałabym zobaczyć, poznać. Nie na zasadzie pojechać i odbębnić, ale pojechać i poczuć atmosferę tego kraju. Kto wie może kiedyś wyruszę na podbój kazachskiego stepu? 
Większość z nas kojarzy Borata, kazachskiego dziennikarza granego przez brytyjskiego komika Sachę Barona Cohena, ale ile wiemy o kraju, z którego pochodzi? Stolica - Astana została wybrana gospodarzem EXPO 2017, więc prawdopodobnie wkrótce będzie o nim naprawdę głośno.
Nie ma się co czarować. Przed przeczytaniem książki miałam blade pojęcie gdzie dokładnie leży Kazachstan, jaka jest jego historia, jaki panuje w nim ustrój polityczny o nazwie stolicy nie mówiąc. A przecież jest to pod względem powierzchni 9 państwo na świecie. Jedno z największych państw kontynentu azjatyckiego, leżące częściowo w Europie (13% powierzchni). Dla porównania Polska to kraj o powierzchni 312 683 km2, Kazachstan to kraj o powierzchni 2 724 900 km2. Polska jest 8,71 razy mniejsza.
Trochę faktów
Kazachstan został podbity przez Rosję i wcielony do tego kraju w 1868. Po utworzeniu Związku Radzieckiego na terenie kraju utworzono autonomię dla Kazachów, początkowo (1920) jako wchodzącą w skład Rosyjskiej FSRR Kirgiską Autonomiczną Socjalistyczną Republikę Radziecką, w 1925 przemianowaną na Kazachską Autonomiczną Socjalistyczną Republikę Radziecką. W 1936 Kazachska ASRR zmieniła swój status i jako Kazachska Socjalistyczna Republika Radziecka weszła bezpośrednio w skład ZSRR.
W czasie rządów Stalina Kazachstan był znany ze znajdujących się na jego terenie obozów pracy (łagrów) oraz jako miejsce deportacji m.in. ludności polskiej oraz Czeczenów. Później Kazachstan stał się miejscem kilku ambitnych radzieckich projektów, takich jak: umiejscowione w Semeju laboratoria jądrowe, próby z bronią jądrową, umiejscowione na wyspie Odrodzenia laboratoria z bronią biologiczną, kosmodrom Bajkonur czy zagospodarowywanie bezludnych terytoriów. 16 grudnia 1991 Kazachstan, jako ostatnia z republik ZSRR, proklamował niepodległość. W 1997 stolica kraju została przeniesiona z położonego na południu miasta Ałmaty do znajdującej się bliżej geograficznego centrum kraju i dalej od granicy z Chinami Akmoły, przemianowanej później na Astanę.
Gospodarka Kazachstanu jest niemal w równym stopniu oparta na przemyśle i rolnictwie. Kraj posiada
dość bogate złoża surowców energetycznych (węgiel kamienny, ropa naftowa, gaz ziemny) oraz rudy żelaza, miedzi, cynku, ołowiu, fosforytów, chromu, manganu, srebra i złota. Od kilku lat zajmuje pierwsze miejsce na świecie w wydobyciu rud uranu, wyprzedzając wieloletniego lidera, Kanadę. Dzięki ich wydobyciu rozwija się przemysł hutniczy, maszynowy, chemiczny, a rolnictwo dostarcza surowców przemysłowi włókienniczemu i spożywczemu. To właśnie złoża większości pierwiastków z tablicy Mendelejewa sprawiają, że największe mocarstwa na świecie chcą współpracować z Kazachstanem.
Klimat Kazachstanu jest zdeterminowany przez jego położenie w sercu olbrzymiego kontynentu, z dala od oceanu, przez co nie docierają tu masy powietrza morskiego. Choć Kazachstan zajmuje ogromną powierzchnię nie ma dostępu do morza - jest to największe państwo na świecie bez takiej atrakcji. Klimat kraju jest umiarkowany, suchy, skrajnie kontynentalny. Różnice temperatur lata (do +40 °C) i zimy (do -45 °C) oraz nocy i dnia są nadzwyczaj duże. Lato jest długie i gorące, zima równie długa i mroźna, zaś wiosna i jesień są bardzo krótkie. W centralnej części Kazachstanu opady praktycznie nie występują, na północnych i południowych obrzeżach dochodzą zaledwie do 300 mm rocznie.
0 komentarze:
Prześlij komentarz